அந்த கற்கள் பேசுமா? 

ஆம்… .. பேசும். 

எத்தனைக் கோடி

மனிதர்களிடம்

இதுவரை அது

உறவாடியிருக்கும்? 

எண்ணிக்கையில்லை.. .. 

எத்தனை எத்தனை

மொழிகளில்

இதுவரை அது

உரையாடியிருக்கும்? 

ஏதும் தெரியவில்லை … .. 

“என்னைப் பார்

என் அழகைப் பார்” என

எதார்த்தமாய் மொழியும்

ஏதோ ஒரு மொழி 

அது மட்டும் நிதர்சனம்.  

அம்மொழி செம்மொழி

நம்மொழி போல 

காலையில் ஒரு தொனி;

மாலையில் ஒரு தொனி;

முழுநிலவின்போது

மொழியும் அழகே தனி ! 

அன்று முதல்

இன்று வரை

மாறாத குரல் வளம் ! 

மாசுக் காற்றில்

குரல் சற்று

குன்றிப் போயிருக்கலாம்

அவ்வளவே.. 

உயிராயிருந்த அகலிகை

கல்லானது

புராணம் ! 

உயிரில்லாதகற்கள்

உயிரோட்டமானது

வரலாறு ! 

அது சாபம்

இது வரம் ! 

வரம் தந்தவன்

ரசனையுள்ள

முனிவன் போலும் ! 

தாஜ்மகாலே பேசு!

பேசிக் கொண்டே இரு.. 

 

காபி என்பதா ..?

காப்பி என்பதா…?

காஃபி என்பதா ..?

“குளம்பியே” விட்டேன்.. !